بررسی هوش هیجانی دانشجویان دانشگاه های شهر اهواز در سال ۱۳۹۳

چکیده زمینه و هدف: هوش هیجانی مجموعه ای از هیجانات، عواطف، دانش اجتماعی و توانمندی هایی است که فرد را جهت تطابق با محیط آماده می کند. با توجه به اهمیت هوش هیجانی و عدم اطلاعات کافی از میزان آن در میان دانشجویان، این مطالعه با هدف بررسی هوش هیجانی در دانشجویان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 303 دانشجو در دانشگاه های جندی شاپور، آزاد و چمران اهواز در سال 1393 انجام شد. داده بوسیله فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه هوش هیجانی bradbry-graves جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 19 و روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (t-test, anova, tukey) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: هوش هیجانی اکثر دانشجویان (23/77%) در سطح متوسط قرار داشت. میانگین نمره کلی هوش هیجانی 26/9±02/77 و میانگین نمرات مقیاس های خود آگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه به ترتیب 58/5±81/82، 93/13±47/70، 30/7±36/81 و 26/10±44/73 بود. بین هوش هیجانی کلی و متغیر های سن، جنس، وضعیت اشتغال، وضعیت تأهل، مقطع تحصیلی، معدل کل و دانشگاه محل تحصیل ارتباط معنی دار وجود نداشت، در حالی که بین متغیرهای ذکر شده و برخی از مقیاس های هوش هیجانی ارتباط معنی دار مشاهده شد (05/0>p). نتیجه گیری: نظر به متوسط بودن هوش هیجانی دانشجویان و عنایت به اهمیت هوش هیجانی در ارتقاء سلامت و موفقیت تحصیلی دانشجویان، پیشنهاد می گردد در برنامه آموزشی دانشگاه ها به هوش هیجانی و لزوم ارتقاء آن توجه لازم شود. واژه های کلیدی: هوش هیجانی، موفقیت تحصیلی، دانشجو